GENÇLİK SOSYOLOJİSİ - KAVRAMSAL VE OLGUSAL DEĞERLENDİRME

GENÇLİK KAVRAMI VE GENÇLİĞİN TARİHSEL SÜREÇ İÇERİSİNDE SOSYAL BİR SINIF VE OLGU OLARAK ORTAYA ÇIKIŞINA ZEMİN HAZIRLAYAN TOPLUMSAL DEĞİŞME KOŞULLARI

GENÇLİK KAVRAMININ TANIMI

Gençlik, farklı disiplinlere göre tanımlanabilen inter-disipliner bir kavramdır. Genel olarak gençlik dönemi kronolojik açıdan 15-24 yaş aralığı içinde değerlendirilir. En genel anlamda ise gençlik, buluğa erme ile başlayan fizyolojik ve psikolojik değişmeyi içeren, bireyi sosyal olgunluğa hazırlayan bir yaş dönemi olarak tanımlanır.

GENÇLERİN TARİHSEL SÜREÇTE SOSYAL BİR SINIF VE OLGU OLARAK ORTAYA ÇIKIŞI

Gençlik,  Antik dönemden modernite toplumlarına kadar farklı sosyo-kültürel ve sosyo-ekonomik sosyo-politik şartlarda “çocukluk” ile “yetişkinlik” evresi arasındaki geçiş dönemini çok kısa yaşamıştır. Bireylerin çocukluk evresinden yetişkinliğe, çeşitli toplumsal süreçlerden ve bu toplumlardaki yetişkinliğe geçiş seremonilerinden yola çıkıldığı görülmüştür. Gençliğin, modernizm ile birlikte gelen şehirleşme, sanayi devrimi ve eğitim alanındaki reformlar sonucu, bugün anladığımız anlamda bir toplumsal kategori olarak ortaya çıkmıştır. Toplumda gençlik döneminin süresinin uzaması ise 19. yüzyıl sonrasında kentleşme, sanayileşme ve okullaşma gibi sosyal süreçlerin vuku bulması sonucu gerçekleşmiştir. Örneğin son yıllarda Avrupa ve Amerika’da olduğu gibi ülkemiz için de geçerli olan evlenme yaşının yükselmesi (küçük yaşta evlenme oranının azalması), yüksek öğrenim gören, yüksek lisans ve doktora yapan gençlerin sayısındaki artış gibi eskiden ortalama 15-24 yaş arası olarak kabul edilen gençlik döneminin şimdilerde 30’lu yaşlar sınırına dayanmasına neden olmaktadır.

Sanayi toplumuyla birlikte oluşan kentler, yeni sosyal ilişkiler ve sanayileşme şüphesiz yeni iş bölümlerinin oluşmasına neden olmuştur. Bu iş bölümleri köydekinden farklı, yabancılaşmış, ev ve iş arasına  mesafe koymuştur. Toplumda artan işbölümü, bireylerin gitgide daha uzun süreli ve uzmanlaşmış bir eğitim almalarını gerektirecek duruma getirmiştir. Yeni toplumla birlikte bir insanın işçi olabilmek için bile öğrenim görmesi, en azından okuma yazma öğrenmesi gerekmesiyle devam etmiştir. Böylelikle gençlik dönemi insan yaşamının daha çok şey öğrenebildiği bir yetişme dönemi haline gelmiş olmaktadır. Gençlik halinin uzaması, günümüzde gençliğin kendi referans sistemine sahip ayrı bir alt kültür grubu olarak tanımlanıp, kabul edilmesinde de etken bir rol oynamıştır. Gençlerin eğitim, çalışma, sportif etkinlikler gibi bazı istekleri, onları aile bağlarından bağımsız yaşamalarına alıştırmış olup kendi akranlı ile birlikte yeni bağlar kurmasında etkili olmuştur. Akranlarla kurulan bağlar gençlerin aileleriyle olan ilişki beklentilerini zayıflatmıştır. Gençlik, kendi beklentileri doğrultusunda yeni bir hayat oluşturmuş, geleneksel aile işlevlerinin yerini yeni akran işlevleri almıştır.

KAYNAKÇA

1. SANAYİ TOPLUMUMUZDAN SANAYİ SONRASI TOPLUMA FARKLILAŞAN GENÇLİK HAREKETLERİNİN SOSYOLOJİK GÖRÜNÜMÜ, M.CEM.ŞAHİN

2. MİLENYUM VEYA (Y) KUŞAĞI GENÇLİĞİN SOSYOLOJİK BAĞLAMI, VEHBİ BAYHAN

3. GENÇLİK SOSYOLOJİSİ YAZILARI, MAHMUT TEZCAN